Josef Ludwig Franz Ressel, Oostenrijks bosbouwambtenaar en ontwikkelaar van de scheepsschroef, werd geboren op 29 juni 1793.
Josef Ressel, geboren in Bohemen, studeerde camerakunde, landbouw, algemene techniek, scheikunde, werktuigkunde, hydraulica en burgerlijke bouwkunde aan de universiteit van Wenen van 1812-1816.
In 1817 trad hij in overheidsdienst als boswachter, en in 1835 ging hij bij de marine in Venetië en Istrië. Hij werkte aan technische uitvindingen, waaronder de pneumatische buis en de scheepsschroef.
Op 11 februari 1827 vroeg hij in Oostenrijk octrooi aan voor “de uitvinding van een wiel dat lijkt op een schroef zonder uiteinde, die 1) door een uitwendige drijfkracht in beweging kan worden gebracht in het water en kan worden gebruikt om schepen voort te trekken op zee, op meren en zelfs op rivieren, en vervolgens 2) op schepen en windmolens, als een aandrijfwiel”.
Zijn poging om een Oostenrijkse schroefstoombootmaatschappij op te richten mislukte, waarna hij in 1829 naar Parijs reisde, waar hij een andere scheepsschroef bouwde. Het uitvoerende bedrijf nam zijn uitvinding echter in beslag omdat hij geen contract had getekend voor het gebruik van de propeller. Hij kon er dus niet van profiteren, keerde teleurgesteld terug naar zijn werk als boswachter en stierf in 1857 in Ljubljana.
Pas postuum werd hij geëerd voor zijn werk.
In Wenen werd het Resselpark voor de Karlskirche en de TU naar hem genoemd en werd door Anton Dominik Fernkorn een monument opgericht, dat op 18 januari 1863 werd onthuld.
Hij stond ook afgebeeld op het Oostenrijkse 500 shilling biljet.
(K. M.)